Obejścia Tatr: subiektywny zbiór noclegów. Cz. 1

Przypuszczam, że większość Czytelników zgodzi się z następującym stwierdzeniem: w górach nocuje się, gdzie się da. Ale wszyscy mamy miejsca, których śpimy chętniej i takie, z których bez żalu wychodzimy przed świtem, by nigdy tam nie wrócić. Bardzo frapujące wieści krążą w literaturze o schronisku na Kilimandżaro, jestem ciekaw, czy są prawdziwe?

Schronisko im. Štefánika pod Dziumbierem

Na siedemdziesiąt nocy spędzonych w różnych miejscach w czasie moich obejść mniej więcej jedną trzecią spędziłem pod namiotem, jedną trzecią w schroniskach, a jedną trzecią w różnego rodzaju pensjonatach. Dzikie miejsca namiotowe pozostaną moim sekretem; swój czar zawdzięczają bezludności. Sekretem pozostaną też mikroskopijne kwatery, których dokładnych adresów nie jestem w stanie już ustalić (w Wyżnim Kubinie, Zazriwej...). Z tych siedemdziesięciu chciałbym polecić piętnaście miejsc.

Słowo "zbiór" w tytule oznacza, że nie będzie to ranking. A więc - spis alfabetyczny sympatycznych i polecanych noclegów, podzielony na trzy części. Zaznaczam, że chodzi wyłącznie o noclegi na trasach moich trzech obejść Tatr.

Tatry widoczne sprzed utulni na Andrejcowej

Niżnotatrzańskie utulnie to osobna zarówno od schronisk, jak i namiotów kategoria noclegów. W Ramży nigdy nie ma załogi, pod Dziurkową zawsze jest załoga, a w Andrejcowej... w sumie nie wiem. Raz była, raz nie była. Szczególnym sentymentem darzę właśnie Andrejcową, głównie ze względu na niezwykły, poranny widok na Tatry. I całkowitą ciszę.

Hala Krawcula z bacówką PTTK pod Krawcowym Wierchem

Bardzo lubię (nie jestem tu oryginalny) bacówki PTTK. Nie umiem wskazać konkretnej, więc niech będzie to ogólne hasło i polecenie. Podczas obejść nocowałem pod Krawcowym Wierchem i na Rycerzowej. Tej drugiej pewnie należy się dodatkowe wyróżnienie za specjalną podłogę, lepszą od niejednego pokoju. Kto ma wiedzieć, ten wie.

Piękna, modra Orawa. Z lewej Szyp (Šíp), w środku piramidy małofatrzańskiej Magury i Stoha, z prawej Hrčova Kečka

Czasami namiot łączy się z cywilizacją; tak rodzą się kempingi. Bardzo lubię, czego ofiarami padli już moi uczniowie w czasie majowej wycieczki na Słowację kemping Tilia pod Dolnym Kubinem. Jest wspaniale położony nad Orawą, ponad którą widać wierchy Małej Fatry, a w drugą stronę - Wielki Chocz. Zaraz za kempingową restauracją leży historyczny park z ruinami wieży, miejsce ważne dla historii słowackiej Wiosny Ludów. Świetne dla zmotoryzowanych, pieszych i rowerzystów miejsce; ma oczywiście stronę internetową i swoje położenie na mapie.

Zimowy widok na schronisko pod Durbaszką i Beskid Sądecki

Górski Ośrodek Szkolno-Wypoczynkowy "Pod Durbaszką" nie jest formalnie schroniskiem, ale zasługuje na ten tytuł jak mało które. Piękne położenie, sympatyczna kadra, wygodne noclegi. Durbaszka to jedyne schronisko w Małych Pieninach, jeżeli nie liczyć baz namiotowych i leżącej niemal w śródmieściu Szczawnicy "Orlicy" (czy już po remoncie?). O ośrodku przeczytać można tutaj.

Ciąg dalszy nastąpi wkrótce.